Gabryjela.

Konu: Gabryjela. Cuma Ağus. 27, 2010 1:16 pm

Onlar bilmezler, kendi dünyalarında yaşamayı.
Yer: St. Nicholas Kilisesi, Międzyrzec Podlaski, Polonya.
Saat: 05.16

"Ah, benim küçük Gabryjela'm. Ruhunu serbest bırak, tatlım. Benim kollarımdasın; güvendesin. Seni asla bırakmayacağım." Saçlarımı okşayan ele yavaşça dokundum. Yumuşak, kemikleri bile fark edilmeyen, incecik parmaklara sahip bir el. Saçlarımdan çektiğim eli dudaklarıma doğru götürüp nazik bir şekilde öptüm. Siyah gözlerimi aralayıp, kucağında yattığım kadına baktım. Süt rengi teninde, kan rengi dudaklar; sapsarı saçların arkasında yatan mavi gözler. Şefkat dolu bakışlar...

Anlıma dokundurulan, soğuk, iğrenç, ufak bir öpücükle sisler dağılmaya başlamıştı. Kulaklarıma tekrar papanın o iğrenç sesi geliyordu. Karşımda babamın sevgi dolu bakışlarını fark ettiğimde, hiçbir şekilde tepki vermeyip, ayaklarıma baktım. Annemin kucağında bir sinek gibi vızırdayan kardeşimi öldürmek istiyordum, şu an. Yanıma oturan babama son kez baktım. Endişeli suratıyla Tanrı'ya yalvarıyordu sanki. Gözlerim tekrar bulanık görmeye başlamıştı. Sis yine çöküyordu.

"Gabryjela, sen benimsin, başkasının değil bebeğim."

Kaç kere hayal dünyanda yaşamayı denedin?
Yer: Wyszyński Akıl Hastanesi, Międzyrzec Podlaski, Polonya.
Saat: 13.57

Etrafı parmaklıklarla çevrili bir yer. Beni buraya mı kapatacaklardı? Sevgili babam, beni canından çok seven babam, beni buraya kapatmalarına izin mi verecekti? Sekiz yaşında, pamuk kadar güzel teni olan kızını, siyah, iri, simsiyah gözlere sahip kızını; buraya kapatmalarına bir şey demeyecek miydi? Annemin yoğun ısrarları sonucu buraya gelmiştim değil mi? Evet, belki üç yıl öncesinde kardeşimi öldürmüştüm. Ama beni buraya kapatmaları gerekmezdi. Böyle bir gereksinime ihtiyaç bile yoktu değil mi? Ben deli değilim! Baba!.. Koridorda yürürken çıkan çığlıklara, bağırmalara karşı hiç tepki vermiyordum. Yalnızca, koluma girmiş olan doktorun -ya da kendisini doktor olarak tanıttı-, tacizlerine karşı ürperiyordum. Ne yapmaya çalışıyordu bu adam? C Koğuşu'na geldiğimizde demir parmaklıklar gıcırdayarak açılmıştı. Kız, erkek karışık koğuşun içine bir bez parçası gibi atılmış, arkamı döndüğümde ise kendisini doktor olarak tanıtan şahısın şehvet dolu bakışlarına maruz kalmıştım. "Ben deli değilim... Ama... Burada delireceğim... Baba." Etrafımdaki erkeklerin bakışlarını hissedebiliyordum. Beni yiyeceklerdi. Bu, bu, çok korkunçtu. Hepsini salyaları akan iğrenç, sokak köpekleri olarak görüyordum. Lanet olası itler! Boş yataklardan birisine uzandığım an koğuşta bulunan yedi erkeğinde yatağımın başında toplandığını fark etmek benim için zor olmamıştı. Saçlarıma, göğüslerime, bacaklarıma dokunuyorlardı. Bu sırada yüksek sesle bağırmam sonucu bir tanesi ağzımı kapatmış, iki kişi ise ellerimden sıkıca tutmuştu. Hareket edemiyordum. Yalnızca, gözlerim yuvalarından çıkacak kadar açmıştım. Bu olayı sadece bir kez yaşamıştım, bir daha yaşamak istemiyordum. Temiz bedenime sadece bir tane pis el değmişti. Bir daha değmeyecekti! Ama; karşı koyamıyordum... Defalarca kez duyduğum acı yüzünden daha fazla dayanamayıp gözlerimdeki yaşları serbest bırakmıştım... Fakat bu olay her gün ve defalarca olduğun artık alışmıştım. Nasıl olsa, ben henüz ufak bir çocuktum değil mi?..

Gabryjela Krolczyk
Międzyrzec Podlaski, Polonya.
Lehçe, berbat bir İngilizce.
On beş.
Bulanık.
V. sınıf, Hufflepuff.

Konu: Geri: Gabryjela. Cuma Ağus. 27, 2010 1:17 pm

Kendini hiçbir zaman yalnız hissetme. Çünkü, her zaman zihninde seni koruyacak kişiler vardır.

Deli, deli, deli. Hayatı boyunca Gabryjela'ya söylenen sözlerin başında bu kelime gelir. Ailesi tarafından bir çok kez hastaneye yatırtılmıştır. Aslında o deli değildir. Kendisine göre kim deli olabilir ki? O sadece, kendi dünyasında yaşayan, masum bir kızdır. Hayır hayır, şizofren değildir; yalnızca, deli. Bunun yanında konuşmalarıyla sizi etkileyebilir. Dünya hakkında bir çok bilgi verebilir. Fakat hemen hemen her cümlesinin sonunda "Almanlardan nefret ediyorum."der. Aile soyunun Hitler tarafından öldürülmesi böyle bir şeye yol açmıştır. Aslında Gabryjela'da katildir. Küçük kız kardeşini öldüren bir katil. Eğer uyanık olursa, saat sabahın 05.04'ünde kardeşinin çığlıkları kulağına gelir. Eğer ki uyuyorsa tam olarak bu vakitte uykusundan uyanır ve bir daha uyuyamaz. Fakat bu tür durumlarda sadece kulaklarını kapatıp güneş doğana kadar bekler. Güneş doğana kadar... Hiç pozisyonunu bozmadan. Güzel olmasa bile fahişedir o aslında. Onunla yatmak isteyen bütün erkeklerle istisnasız yatmıştır; ama, Gabryjela güzel değildir ki? Aslında ne kadar hassas olduğunu bilemezsiniz. Hangi biriniz Gabryjela'yı anlamaya çalıştı ki? Hastanedeki psikoloğu dışında. Hangi biriniz, onun dertlerine ortak olmayı denediniz? Belkide bu yüzdendir kendisini iyi yapamayan. Adaletli, arkadaş canlısı karakterini dışarı vuramamasının sebebi nedir? Hiç bunları düşündünüz mü? O'nu sadece bir 'deli' olarak nitelendirdiniz. Hayır, aslında Gabryjela sizdende zekidir. Yalnızca, akıl hastası olduğu için bütün dedikleri sizlere saçma gelir. Peki ya neden?

Spoiler:

Konu: Geri: Gabryjela. Cuma Ağus. 27, 2010 1:17 pm

İ

LİŞKİLER

İki adet icon ve nereye eklenmek istediğinizi söylemeniz yeterli olacaktır.