Milo al Landert
Griyffindor Bina Sorumlusu - Tılsım Profesörü
Allerto Libert Malikanesi - 1994
"Daha fazla yapamayacağım." Sesimin tınısı herkesi etkilemiş olacaktı ki etrafımdakiler bana acıyan gözlerle bakmaya başlamışlardı. 1987 yılında döşenmiş parkelerin sesleri kulak tırmalarken, Voldemort konuşmaya başladı "Bu işe bir kez girersen, çıkamazsın Milo, bunu sen, benden daha fazla biliyor olmalısın..." sesi adeta tıslar gibiydi "...bir çok kişi denedi, ama kimse o asayı bulamadı... Sen bulmuşken, asanın nerde olduğunu biliyorken, sonuca kendin ulaşmazsan başarısız sayılırsın ve ben başarısızları sevmem Milo..." Sesi o kadar ürkütücüydü ki sanki diğer herkes konuşmadan soyutlanmıştı. "Bırakın biz halledelim Lordum." Sözler Lucius'un azından çıkmıştı. Ona öyle kin besliyordum ki, dikkat çekeceğimi bilmesem, laneti ona savururdum. Voldemort, Lucius'a dönüverdi. Sesinin tonunda en az benim kadar sinirlendiği açıkça fark ediliyordu. "Kes sesini Lucius! Bu işi o önerdi, meyvesini yiyecek?! Öyle değil mi Milo?" Şimdi tüm gözler üzerimdeydi. Her şey azımdan çıkan bir söz ile şekillenecekti. Onay versem, asayı alacağım desem, memnun olacaklardı. Geri çevirsem bir şeyler döndüğünü anlayacaklardı. Sessizce "Tabi Lordum." dedim. Yüzünde çocuksu küçük bir gülümseme belirdi. Bu, zaferin gülümsemesiydi. Duvarları ahşap evden hafif bir "Tok!" sesiyle cisimlendim.
Stinky Çay Dükkanı - 1994
Cisimlendiğim yer bir çay dükkanıydı. Etrafta çeşitli çay kokuları vardı. Yeşil çay, kuşburnu, immona ve asını bilmediğim onlarca çay çeşidi. "Lumos!" asamın aydınlattığı yer boyunca arka, daha tozlu ve sessiz alandan dükkanın önüne doğru yürüdüm. Bazı sesler duyuyordum, yaşlı bir kadın sesi. Sakin bir şekilde birine bir şeyler anlatıyordu. Yaşlı bir kadına saldırmak, hemde o fark etmeden, bana göre bir şey değildi. "Stinky!" sesim dükkanın her yerine yayıldı. Birden kadının konuşması kesildi. Birkaç adım, kapı gıcırdayışı ve bir çan sesiyle kapının örtülüşü. Şaşırmıştım. Ne yani? Ammorgus'u saklayan yaşlı kadın, kaçmış mıydı? Biraz daha ilerledim. Biraz daha net görüyordum. Ön taraf iyi bir ışıklandırmaya sahipti. Duvarlar iyi marka bir duvar kağıdıyla kaplıydı. Girişin hemen yanına bir masa ve iki sandalye atışmıştı. İkiside boştu. Çıkan kişinin yaşlı kadının konuştuğu kişi olduğunu varsayarak asamı indirmedim. Tahminlerimin doğru olduğunu bana doğrultulmuş bir asa görünce fark ettim.
"Seni o gönderdi değil mi?" kadının sesi titrek ve korkmuştu. "Bak, sadece asayı ver, hepsi bu, seni incitmem." Pek ikna olmayan kadın "Benim adım Stinky evlat! Ben neler gördüm bilsen! O asayı anca beni öldürünce alabilirsin!" sesine hafif bir güven eklenmişti. Yavaşça ona yaklaştım. Kolunu dükleştirdi ve asayı biraz daha uzattı. Saldırmaya hazır görünüyordu. Ah, ilk hamleyi ben yapmayacaktım. Saldırımı korunmaya yönelik hazırlayacaktım.
Beklediğim oldu, Stinky asasını ani bir sallayış ile çığlığımsı bir "Sersemlet!" sesi yükseldi. Asadan mavi bir dalga yükseldi. "Protego!" gelen büyüyü asamdan çıkan şeffaf kalkanla geri gönderdim. Büyü yaşlı kadına ulaştığında hali olmayan kadın duvara doğru savrulmuştu.
Devamını yarın göndersem? Şuan çok yorgunum da *-*
